Przejdź do treści Przejdź do stopki

Twórcy

Taniec ciemności w świetle fotografii – fotografie Macieja Rusinka
Japoński ideogram butoh składa się z dwóch elementów: bu to taniec, zaś toh oznacza krok. Jednak pierwotna nazwa posiadała pewne dopowiedzenie. Ankoku Butoh znaczyło taniec ciemności. W fotografiach Macieja Rusinka taniec ciemności zmienia się w obrazy światła. O ile taniec wyraża czystą energię wydobywaną z ciemności ludzkiego ciała, to fotografia obrazuje światło, które z niego…
Krzysztofa Ślachciaka przygoda z Wielkimi Pytaniami
– Jak zacząłbyś żyć, gdybyś dowiedział się, że pozostał ci rok życia? – zapytał kiedyś Piotr M., mój wieloletni przyjaciel. Mniejsza o to, jak odpowiedział na własne pytanie, ale przypomniało mi się to zdarzenie, gdy wziąłem do ręki książkę Krzysztofa Ślachciaka zatytułowaną „Bardziej prawdopodobne, że nie jesteśmy wyjątkowi”, gdzie autor zadaje pytanie: czy jesteśmy wyjątkowi?…
„In Love with Nature” Krzysztofa Szlapy
Wszystko co istnieje posiada tajemnicę. Wszelkie rodzaje twórczej działalności, w tym te związane ze sztukami wizualnymi, stanowią próbę zbliżenia się do tego, co zawarte między wierszami, czy raczej między obrazami, jak to niegdyś określił w jednym z wywiadów sam Michelangelo Antonioni. Mianowicie do tego, co niezapisane, niewyartykułowane, niewypowiedziane expressis verbis. Im bardziej potrafimy się…
Maciej Bonk – przyrodnik z analogową duszą
Pierwszym odczuciem po obejrzeniu kilku fotografii przesłanych przez Macieja Bonka do Portfolio młodych, było: chcę więcej! Niezwłocznie odezwałem się do autora z prośbą o przesłanie następnych zdjęć, Przysłał i dzięki temu nasze oczy mogą cieszyć się dłużej. Chociaż autor jest młodym człowiekiem, to oglądając jego fotografie miałem wrażenie, że jego fascynacja szeroko rozumianą „naturą”, także…
Kontemplując gruzińską duszę
Największym projektem są dla niej gruzińskie wsie. Fotografując je, opowiada osobistą historię o niezwykłych mieszkańcach, ich szczęściu i smutkach, tradycjach i rytuałach, pracy i życiu codziennym…o bogatej i pięknej kulturze zagrożonej zniknięciem. Podróżując do wielu regionów dotkniętych trudami i biedą, Natela Grigalashvili od lat dokumentuje odizolowane społeczności i mniejszości etniczne – ostatnich gruzińskich nomadów…
Chatka Amadeusza Świerka
Długoterminowe projekty dokumentalne nie są dziś nazbyt częstym wyborem wśród fotografów. Powodów takiego stanu rzeczy jest kilka. Media żyją szybkim newsem, przygniatająca ilość zdjęć jest publikowana w masowych social mediach – gdzie również przykuwają uwagę oglądających zaledwie przez ułamek czasu. Wielu współczesnych fotografów uwiedzionych techniczną łatwością zapisu cyfrowych fotografii ulega masowym trendom, publikując w internecie łatwo przyswajalne obrazki,…
Algorytm wirtualnych postaci. Sebulec o Sarze Kosmos
Magdalena Żołędź: Zanim przejdziemy do Sary Kosmos, chciałabym dowiedzieć się czegoś o tobie. Jak określiłbyś tło teoretyczne swojej twórczości i w jaki sposób jest ono związane z twoją praktyką artystyczną?  Sebulec: Studiowałem animację na wydziale grafiki ASP, w dziedzinie 3D jestem natomiast samoukiem. Na własną rękę poznawałem techniki stosowane przez twórców postaci do gier i…
Ślady dawnego Omanu Jerzego Wierzbickiego
Fotografie Jerzego Wierzbickiego z Omanu, które powstały w ostatnich latach, mają zarówno coś wspólnego z jego wcześniejszymi realizacjami, jak też różnią się od nich. W takich cyklach prac jak „Gdańsk – Suburbia” (1995-2004) czy „Śląsk postindustrialny” (2001-2006) zajmował się on miejscami, które ucierpiały z powodu kryzysu ekonomicznego.  Jego uwagę przyciągała zdewastowana architektura i ogólna tymczasowość…
Michał Konrad – autoportret myśli
Gdybym miał odpowiedzieć na pytanie, czym jest fotografia, odpowiedziałbym, że tworzeniem obrazu, którego podstawą jest samodzielne myślenie. Gdyby ktoś zapytał mnie, na czym polega życie, odpowiedziałbym podobnie – że życie polega na samodzielnym myśleniu w każdej minucie jego trwania. Od kilku lat wykonuję autoportrety, moja postać stała się nieodzowną częścią moich fotografii, za pomocą…
Mariusz Hermanowicz – fotografia jako podróż
Wobec fotografii używa się wielu metafor mających oddać charakter jej niejednoznacznego i intrygującego obrazowania. Jedne z nich odwołują się do jej relacji wobec czasu: fotografia jako balsamowanie czasu, fotografia jako historia, jako zapis czasu minionego. Inne odwołują się do jej obrazowej relacji wobec świata, wobec obrazowanych miejsc i ujmują fotografię jako okno lub jako lustro…
This Pop-up Is Included in the Theme
Best Choice for Creatives
Purchase Now