Istnieję, bo fotografuję. Fotografuję, więc istnieję.

Jerzy Orawski, rocznik 1970. Inżynier-humanista.
W polu jego zainteresowań lokują się teoria i estetyka fotografii, oraz aspekty związane z postrzeganiem i widzialnością w obrębie tego środka wypowiedzi, również w tzw. „obszarach granicznych”, na styku z filmem, literaturą czy filozofią.
Pisze od czasu do czasu okołofotograficzne teksty. Z jednej strony towarzyszą one konkretnym wystawom, katalogom czy albumom, z drugiej zaś – mocują się z problematyką obrazowania o „mechanicznej” proweniencji, próbując zakreślić możliwości i granice fotograficznego medium w otaczającej nas wielowymiarowej, skomplikowanej rzeczywistości.
Pasjonat sztuki fotograficznej w jej rozmaitych przejawach i odsłonach. Członek grupy Fotografy.