Opis
Książka Witolda Kanickiego Wacław Nowak. Polaroid, to pierwsza monografia poświęcona zmarłemu przedwcześnie (niemal pół wieku temu) artyście. Skupia się na polaroidowym dorobku niezwykle intrygującego, dziś nieco zapomnianego fotografa, kojarzonego zwykle z czarno-białymi zdjęciami z nurtu fotografii subiektywnej. Indywidualne podejście do fotograficznego rzemiosła przyniosło Wacławowi Nowakowi międzynarodowe uznanie. Potwierdzają to liczne publikacje w periodykach branżowych, a także udział w wielu ważnych wystawach po drugiej stronie żelaznej kurtyny (m.in. wystawa Vision and Expression w George Eastman House w Rochester w 1969 roku). O wyjątkowości krakowskiego artysty świadczy również współpraca z Polaroid Corporation nawiązana już w 1974 roku. Umożliwiła mu ona stały dostęp do zupełnie nieznanych w PRLu darmowych materiałów amerykańskiego producenta, wysyłanych w ramach Artist Support Program. Prace Wacława Nowaka znajdują się dziś w ważnych zbiorach fotografii, w tym między innymi w europejskiej części kolekcji Polaroida przechowywanej obecnie w wiedeńskiej galerii Ostlicht.
Książka Wacław Nowak. Polaroid – fotografia z importu składa się z obszernego eseju oraz części albumowej zawierającej ponad sto fotografii natychmiastowych powstałych w latach 70. Pokazują one komunistyczną Polskę w amerykańskich barwach, silnie kontrastując z powszechną szarością PRL-u. Niezwykle rzadkie w krajach byłego bloku wschodniego zdjęcia na materiałach firmy Polaroid stały się pretekstem do opowieści o istocie fotografii natychmiastowej, politycznym uwikłaniu technologii i zachodnich dóbr konsumpcyjnych, rodzimej fotografii kolorowej, tzw. estetyce snapshotu, a także samochodach, amerykańskim hiperrealizmie i jego relacji z kulturą komunistycznej Polski. Zdaniem autora, polaroidy za żelazną kurtyną stały się rodzajem broni kulturowej, aktywnie uczestniczącej w politycznej rywalizacji połowy lat 70. Podarowanie polskiemu fotografowi darmowych materiałów kolorowych doprowadzić mogło do istotnych zmian w jego twórczości. Zarejestrowana aparatem Polaroida polska rzeczywistość często przypomina amerykańskie obrazy hiperrealistyczne.
Witold Kanicki – zajmuje się historią polskiej fotografii natychmiastowej, odkąd zauważył, że niewiele o niej wiadomo. Wyniki swoich badań archiwalnych zaprezentował podczas dwóch wystaw zbiorowych – Instant Curiosities (Galeria Miejska Arsenał w Poznaniu, VIII Biennale Fotografii, 2013) oraz Archiwa Błyskawiczne (Gdańska Galeria Fotografii, Muzeum Narodowe w Gdańsku, 2021). Prowadząc poszukiwania, natrafił na nieznany zbiór polaroidów krakowskiego fotografa Wacława Nowaka, który stał się podstawą do napisania książki. Ponadto Witold Kanicki jest doktorem historii sztuki, adiunktem na Wydziale Edukacji Artystycznej i Kuratorstwa na Uniwersytecie Artystycznym im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu. W latach 2014-2020 wykładał gościnnie w Zürcher Hochschule der Künste w Zurychu. Pracował jako niezależny krytyk i kurator. Jest autorem kilkudziesięciu tekstów o sztuce i fotografii, publikowanych m.in. w „Kwartalniku Fotografia”, „Artluku”, „Exit” i słoweńskim magazynie „Membrana” Jego rozprawa doktorska ukazała się pod tytułem Ujemny biegun fotografii: negatywowe obrazy w sztuce nowoczesnej w 2016 roku, nakładem wydawnictwa Słowo/obraz terytoria, a jej tłumaczeniem na język niemiecki zajmuje się berlińska Fundacja Dejavu. Od 2014 roku kieruje grantem z Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki, którego celem jest wydanie antologii polskich tekstów o fotografii. Jest Ślązakiem mieszkającym w Poznaniu.