Od maja 2024 roku raz w tygodniu w Muzeum Warszawy przy Rynku Starego Miasta będą odbywać się dyżury. Organizatorzy zapraszają w każdą środę od 8 maja w godzinach 10.00–15.00 do muzealnego Lapidarium, a w przypadku złej pogody do kawiarni Same Fusy.
Szanowni Państwo,
w Muzeum Warszawy rusza zbiórka wspomnień i pamiątek po V Festiwalu Młodzieży
i Studentów z 1955 roku. Organizatorzy poszukują osób, które opowiedzą o swoich wspomnieniach, zdementują legendy lub przyniosą pamiątki łączące się
z Festiwalem. Zebrane historie i wypożyczone przedmioty uzupełnią przygotowywaną na lato 2025 roku wielką wystawę poświęconą wydarzeniom z 1955 roku.
V Światowy Festiwal Młodzieży i Studentów, który odbył się w Warszawie latem 1955 roku, uchodzi za najbardziej spektakularne wydarzenie tamtego okresu. Do Warszawy przyjechało wówczas ok. 30 tysięcy osób ze 114 krajów świata. Przez dwa tygodnie w całej stolicy odbywały się liczne koncerty, wystawy, spotkania i odczyty. Większość uczestników po raz pierwszy mogła zobaczyć i poznać osobę pochodzącą z innego kontynentu. Atrakcję stanowiły oddane do użytku w tym samym roku Pałac Kultury i Nauki oraz Stadion Dziesięciolecia. Przestrzeń publiczna została ozdobiona wielkoformatowymi realizacjami malarskimi. Festiwal zorganizowano pośród pozostałości ruin stale odbudowywanego miasta: był dwutygodniowym karnawałem wielokulturowości, antycypującym znaczące zmiany polityczne i społeczne. Miał pokazywać wyższość socjalizmu nad kapitalizmem, w rzeczywistości był doświadczeniem pokoleniowym osób dorastających w powojennej rzeczywistości.
Latem 2025 roku z okazji 70. rocznicy Festiwalu Młodzieży w Muzeum Warszawy zostanie otwarta wielka wystawa poświęcona wydarzeniom tamtego czasu. Oprócz odtworzenia historii społecznej Festiwalu wystawa poruszy takie wątki jak znaczenie awansu społecznego w latach 50., budowa socjalistycznej Warszawy, koniec socrealizmu w sztuce, nowa wizualność w przestrzeni publicznej, początki dekolonizacji i znaczenie rzeczywistej „przepuszczalności” żelaznej kurtyny. O Festiwalu najczęściej mówi się bardzo entuzjastycznie. Jeden z tłumaczy po latach wspominał sierpień 1955 roku jako „dwa tygodnie bezbrzeżnego szczęścia”. To także moment, w którym powstało wiele tzw. legend miejskich. Być może, dzięki zaangażowaniu publiczności, uda nam się zmierzyć z najważniejszymi z nich – mówi Zofia Rojek, współkuratorką wystawy.
W związku z przygotowywaną wystawą rozpoczynamy zbiórkę – zapraszamy osoby uczestniczące w Festiwalu do spotkań, podczas których będą mogły opowiedzieć nam o swoich wspomnieniach i doświadczeniach, oraz do dzielenia się festiwalowymi pamiątkami, które będą współtworzyć wystawową opowieść – dodaje.